przedmiotach materialnych

Encyklopedia PWN

w rozumieniu prawa cywilnego wyodrębniona materialna część przyrody, pozostająca w stanie pierwotnym lub przetworzonym, stanowiąca samoistne dobro w obrocie gosp.;
stratyfikacja społeczna, uwarstwienie społeczne,
zróżnicowanie społeczne rozpatrywane pod kątem istnienia w społeczeństwie usytuowanych hierarchicznie kategorii ludzi (warstw), wyróżniających się pod jakimś ważnym względem (np. dochodu, bogactwa, władzy, prestiżu, poziomu konsumpcji).
substancja, gr. ousía, łac. substantia
[łac. substare ‘znajdować się pod czymś’],
termin różnie pojmowany przez poszczególne kierunki filozoficzne, szkoły i myślicieli;
techn. dopełnienie wyróżnionego systemu do całej przestrzeni, czyli zbiór wszystkich obiektów (wraz z ich atrybutami oraz relacjami między atrybutami), które, z uwagi na przyjęte kryteria przynależności do systemu, nie zostały do niego zaliczone.
ubezpieczenie, asekuracja,
instytucja gospodarcza zapewniająca pokrycie potrzeb majątkowych, które mogą powstać w przyszłości wskutek występujących z określoną statystyczną prawidłowością zdarzeń losowych; ciężar tego pokrycia jest rozkładany za pomocą składek na wiele osób, którym zagrażają takie same zdarzenia losowe.
ubezpieczenie dotyczące mienia lub odpowiedzialności cywilnej, mające charakter odszkodowawczy;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia